Overslaan naar hoofdinhoud
Overslaan naar hoofdinhoud
Microsoft in uw gemeenschap

Kennismaking met datacenter werknemers: Ana Brasil

Het succes van Microsoft hangt af van onze mensen. Met trots stellen we enkele van de getalenteerde mensen in uw gemeenschap voor die in onze wereldwijde datacenters werken. Ontdek wat hen inspireerde tot een carrière in de technologiesector, de verschillende paden die ze volgden en hoe een dag uit het leven van een datacenter-medewerker eruitziet.

Even voorstellen: Ana Brasil

Datacenter Project Manager

Noord Virginia

Werknemer sinds 2017

Vroege dagen

Ana bracht haar vroege dagen door in een wereld ver weg van servers en computers. Ze groeide op op de boerderij van haar grootouders in Brazilië en hielp hen met het bewerken van het land, het houden van dieren en het kweken van bijen. "Ik had mijn eerste computer pas toen ik naar de middelbare school ging. Maar ik heb niet het gevoel dat ik iets gemist heb. Er zijn zoveel andere dingen die ik heb kunnen ervaren." Ana speelde buiten met haar neven en broers, spelletjes als 'koning van de heuvel', waarbij elk kind zijn best deed om bovenop een grote berg kaf van geoogste granen te blijven. De kinderen fietsten, reden paard en deden karweitjes zoals water halen. s Avonds kwamen ze bij elkaar om te luisteren naar hun grootvader die accordeon speelde en zong, terwijl ooms gitaar speelden. De oudere generatie vertelde verhalen over hoe zij waren opgegroeid. Het huis bruiste van het leven. Naast familie kwamen ook buren bij elkaar; in sommige gevallen zochten ze kruidenkuren bij Ana's grootmoeder, een Braziliaanse van geboorte, die een enorme kennis had van plantaardige remedies voor kwalen als oorpijn, indigestie, miskraam. Tot op de dag van vandaag houdt Ana ervan om tijd buiten door te brengen en naar muziek te luisteren.

De weg naar technologie

Als tiener verhuisde Ana naar de stad en verruilde het leven op de boerderij voor het leven op school. Haar eerste liefde was het lezen van poëzie, beïnvloed door een leraar Portugese literatuur. Het hoofd van het technologieprogramma moedigde haar aan om over computers te leren. Ze volgde lessen in informatietechnologie en behaalde een certificaat in informatietechnologie naast haar middelbare school curriculum.

Een paar jaar later verhuisde Ana naar Chicago en bezocht ze een beurs waar ze een leraar ontmoette die haar aanmoedigde om zich in te schrijven voor het computer reparatie programma. Ze aarzelde - ze was de enige vrouw en de enige ouder daar - maar ze zette door en haalde haar diploma voor computer reparatie en onderhoud. Ana haalde zelfs het hoogste cijfer van de klas, waardoor ze in aanmerking kwam voor een betaald technologiecertificaat en hulp bij het vinden van een baan. Ze begon haar carrière als IT administratieconsultant voor IBM. Hier vond ze een mentor in haar manager, die haar vertelde: "Je zou dit moeten doen om van te leven. Je bent er echt goed in, goed met mensen." Ze leerde Ana om taken te doen die buiten haar takenpakket vielen en hielp haar aan het eind van het project bij het vinden van een baan in desktop support bij een wereldwijd consultancy bedrijf.

Toen Ana van Chicago naar North Carolina verhuisde, stapte ze over van desktop support naar datacenter support, wat een omscholing inhield voor een hardwaregerichte rol. Ana's werkgever betaalde voor haar om twee certificeringen af te ronden, Server+ en Network+. Anderhalf jaar later kwam Ana bij Microsoft werken als een full-time senior datacenter technicus, waar ze escalaties en moeilijkere tickets afhandelde. Sindsdien is ze opgeklommen naar een rol als technisch trainer en meest recentelijk naar de positie als datacenter project manager die ze nu bekleedt.

Superkrachten

Ana kwam in een project manager rol vanuit een technische achtergrond. Deze ervaring heeft haar een goed begrip gegeven van wat er nodig is om mensen samen te brengen en dingen goed voor elkaar te krijgen. "Soms is het makkelijk om in je kantoor te zitten en te zeggen: 'We moeten dit voor elkaar zien te krijgen'. Maar je vergeet hoeveel moeite het kost om dingen voor elkaar te krijgen." Daarom zijn haar superkrachten empathie en aandacht voor detail. Empathie helpt Ana om contact te maken met de mensen om haar heen en te begrijpen wat ze doormaken, zodat ze effectief kunnen samenwerken. Haar inzicht in technische details stelt haar in staat om hiaten te identificeren. "Ik ben erg kieskeurig," zegt ze. "Je pikt veel dingen op die er misschien niet toe doen, maar op de lange termijn zijn het de details die tellen. Dat is wat het verschil maakt bij een succesvolle inzet." Deze twee superkrachten helpen Ana bij het coördineren van mensen die samenwerken aan ingewikkelde projecten. "Het belangrijkste dat ik in dit werk heb geleerd, is dat je zoveel mensen met verschillende achtergronden en culturele waarden bij elkaar kunt brengen en allemaal iets kunt opleveren. Het is een groot project met veel mensen die voor verschillende dingen verantwoordelijk zijn, dus we zorgen ervoor dat de onderlinge transacties vlot verlopen, zodat de gaten gevuld worden."

"Het belangrijkste dat ik in dit werk heb geleerd, is dat zoveel mensen met verschillende achtergronden en culturele waarden kunnen samenkomen en allemaal iets opleveren. Het is een groot project waarbij veel mensen betrokken zijn die voor verschillende dingen verantwoordelijk zijn, dus we zorgen ervoor dat de transacties tussen hen gemakkelijker verlopen en dat de gaten worden opgevuld."
-Ana Brasil

Een dag uit het leven

Ana begint haar dag met een statuscontrole van lopende projecten - ze controleert haar e-mails en agenda en loopt naar het datacenter voor een voortgangsupdate over wat er is voltooid en wat er nog moet gebeuren. Ana houdt toezicht op een team van leveranciers, dus een deel van haar werk bestaat uit het controleren van de kwaliteit van hun werk, bijhouden of ze de verwachte tijdlijn halen, en ervoor zorgen dat ze de materialen hebben die ze nodig hebben om het werk te voltooien. Ten slotte houdt ze iedereen in haar team op de hoogte van de status van hun projecten.

Een hoogtepunt van de werkdag voor Ana is het helpen samenbrengen van zoveel mensen en technische systemen tot een functionerend systeem. "Het leukste is gewoon naar de werkvloer gaan en zien dat wat eerst een leeg gebouw was, nu vol staat met rekken en lampen. Je krijgt een gevoel van voldoening. Je kunt zeggen: 'Hé, we hebben dit in elkaar gezet en het ziet er geweldig uit.' Alle bekabeling ziet er netjes uit, alles ziet er mooi uit. Je ziet het resultaat van je werk. Je ziet alle vergaderingen, alle Excel-spreadsheets die je hebt bijgewerkt, al je planningen en gesprekken met mensen - al die coördinatie die samenkomt en samen functioneert."

Favoriete kindertijd eten

Ana's favoriete kindertijd eten? "Feijoada," antwoordt ze zonder aarzelen. Feijoada is niet alleen een heerlijk comfort food, maar ook een triomf van culinair vernuft. Het gerecht stamt uit de tijd van de slavernij in Brazilië, legt Ana uit. Slaven kregen de restanten van varkensvlees, zoals gewrichten en oren die anders niet gebruikt zouden worden; ze pekelden dit vlees en stoofden het vervolgens met andere restjes wortelgroenten, bonen, tomaten en kruiden om een voedzame maaltijd te creëren-Brazilia's kenmerkende gerecht.

.
.
.