Γνωριμία με τους υπαλλήλους του κέντρου δεδομένων: Ana Brasil

Η επιτυχία της Microsoft εξαρτάται από τους ανθρώπους μας. Είμαστε περήφανοι που σας παρουσιάζουμε μερικούς από τους ταλαντούχους ανθρώπους της κοινότητάς σας που εργάζονται στα παγκόσμια κέντρα δεδομένων μας. Ανακαλύψτε τι τους ενέπνευσε να ακολουθήσουν μια καριέρα στον κλάδο της τεχνολογίας, τις διαφορετικές διαδρομές που ακολούθησαν και πώς μοιάζει μια μέρα στη ζωή ενός υπαλλήλου του κέντρου δεδομένων.

Παρουσιάζοντας την Ana Brasil

Διαχειριστής έργου κέντρου δεδομένων

Βόρεια Βιρτζίνια

Υπάλληλος από το 2017

Πρώτες μέρες

Η Ana πέρασε τις πρώτες μέρες της σε έναν κόσμο μακριά από διακομιστές και υπολογιστές. Μεγάλωσε στο αγρόκτημα των παππούδων της στη Βραζιλία και τους βοήθησε να καλλιεργούν τη γη, να εκτρέφουν ζώα και να εκτρέφουν μέλισσες. "Δεν είχα τον πρώτο μου υπολογιστή μέχρι που πήγα στο γυμνάσιο. Αλλά δεν αισθάνομαι ότι έχασα κάτι. Υπάρχουν τόσα πολλά άλλα πράγματα που μπόρεσα να βιώσω". Η Άνα έπαιζε έξω με τα ξαδέλφια και τα αδέρφια της - παιχνίδια όπως το "βασιλιάς του λόφου", όπου κάθε παιδί προσπαθούσε με κάθε τρόπο να μείνει στην κορυφή ενός μεγάλου σωρού από άχυρα από τα συγκομισμένα δημητριακά. Τα παιδιά έκαναν ποδήλατο, έτρεχαν με άλογα και φρόντιζαν για δουλειές όπως το να φέρνουν νερό. Τα βράδια μαζεύονταν για να ακούσουν τον παππού τους να παίζει ακορντεόν και να τραγουδάει, ενώ οι θείοι έπαιζαν κιθάρα. Η παλαιότερη γενιά διηγούνταν ιστορίες για το πώς μεγάλωσαν. Το σπίτι ήταν γεμάτο ζωή. Εκτός από την οικογένεια, συγκεντρώνονταν και οι γείτονες- σε ορισμένες περιπτώσεις, αναζητούσαν θεραπείες με βότανα από τη γιαγιά της Άνα, μια γηγενή Βραζιλιάνα, η οποία διέθετε τεράστιες γνώσεις για φυτικά φάρμακα για ασθένειες όπως ο πόνος στο αυτί, η δυσπεψία, η αποβολή. Μέχρι σήμερα, η Ana αγαπά να περνάει χρόνο έξω και να ακούει μουσική.

Ο δρόμος προς την τεχνολογία

Ως έφηβη, η Ana μετακόμισε στην πόλη και αντάλλαξε τη ζωή στη φάρμα με τη ζωή στο σχολείο. Η πρώτη της αγάπη ήταν η ανάγνωση ποίησης, επηρεασμένη από έναν Πορτογάλο καθηγητή λογοτεχνίας. Ο επικεφαλής του τεχνολογικού προγράμματος την ενθάρρυνε να μάθει για τους υπολογιστές. Παρακολούθησε μαθήματα πληροφορικής και ολοκλήρωσε ένα πιστοποιητικό πληροφορικής παράλληλα με το πρόγραμμα σπουδών της στο λύκειο.

Αρκετά χρόνια αργότερα, η Ana μετακόμισε στο Σικάγο και παρακολούθησε μια έκθεση προγραμμάτων σε κοινοτικό κολέγιο, όπου γνώρισε έναν καθηγητή που την ενθάρρυνε να υποβάλει αίτηση για το πρόγραμμα επισκευής υπολογιστών. Δίστασε -ήταν η μόνη γυναίκα και ο μόνος γονέας εκεί- αλλά προχώρησε και ολοκλήρωσε το πιστοποιητικό επισκευής και συντήρησης υπολογιστών. Μάλιστα, η Ana απέσπασε τον υψηλότερο βαθμό στην τάξη, γεγονός που της έδωσε το δικαίωμα για μια αμειβόμενη τεχνολογική πιστοποίηση και βοήθεια για την τοποθέτηση σε εργασία. Ξεκίνησε την καριέρα της ως σύμβουλος διαχείρισης πληροφορικής για την IBM. Εδώ βρήκε μέντορα στο πρόσωπο του διευθυντή της, ο οποίος της είπε: "Πρέπει να το κάνεις αυτό για να ζήσεις. Είσαι πολύ καλή σε αυτό, καλή με τους ανθρώπους". Έμαθε στην Ana να κάνει εργασίες εκτός του αντικειμένου της δουλειάς της και στο τέλος του προγράμματος, τη βοήθησε να βρει δουλειά στην υποστήριξη υπολογιστών γραφείου σε παγκόσμια εταιρεία συμβούλων.

Μετακομίζοντας από το Σικάγο στη Βόρεια Καρολίνα, η Ana μεταπήδησε από την υποστήριξη επιτραπέζιων υπολογιστών στην υποστήριξη κέντρων δεδομένων, γεγονός που απαιτούσε επανεκπαίδευση για έναν ρόλο που επικεντρωνόταν στο υλικό. Ο εργοδότης της Ana την πλήρωσε για να ολοκληρώσει δύο πιστοποιήσεις, Server+ και Network+. Ενάμιση χρόνο αργότερα, η Ana εντάχθηκε στη Microsoft ως ανώτερος τεχνικός κέντρου δεδομένων πλήρους απασχόλησης, εργαζόμενη σε κλιμάκωση και δυσκολότερα εισιτήρια. Έκτοτε, ανέβηκε σε ρόλο τεχνικού εκπαιδευτή και πιο πρόσφατα στη θέση του διαχειριστή έργου κέντρου δεδομένων που κατέχει τώρα.

Υπερδυνάμεις

Η Ana ήρθε σε ρόλο διαχειριστή έργων από τεχνικό υπόβαθρο. Αυτή η εμπειρία την εξόπλισε με την κατανόηση του τι χρειάζεται για να φέρεις τους ανθρώπους κοντά και να κάνεις τα πράγματα σωστά. "Μερικές φορές είναι εύκολο να κάθεσαι στο γραφείο σου και να λες: "Πρέπει να το κάνουμε αυτό". Αλλά ξεχνάς πόση προσπάθεια χρειάζεται για να γίνουν τα πράγματα". Για το σκοπό αυτό, οι υπερδυνάμεις της είναι η ενσυναίσθηση και η προσοχή στη λεπτομέρεια. Η ενσυναίσθηση βοηθά την Ana να συνδεθεί με τους ανθρώπους γύρω της και να κατανοήσει τι περνούν, ώστε να μπορούν να συνεργαστούν αποτελεσματικά. Η κατανόηση των τεχνικών λεπτομερειών της δίνει τη δυνατότητα να εντοπίζει τα κενά. "Είμαι πολύ επιλεκτική", λέει η ίδια. "Διαλέγεις πολλά πράγματα που μπορεί να φαίνονται ότι δεν έχουν σημασία, αλλά μακροπρόθεσμα είναι οι λεπτομέρειες που έχουν σημασία. Αυτό είναι που κάνει τη διαφορά σε μια επιτυχημένη ανάπτυξη". Αυτές οι δύο υπερδυνάμεις βοηθούν την Ana να συντονίζει τους ανθρώπους που εργάζονται μαζί σε πολύπλοκα έργα. "Το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτή τη δουλειά που έμαθα είναι να μπορώ να έχω τόσους πολλούς ανθρώπους, με διαφορετικό υπόβαθρο, διαφορετικές πολιτισμικές αξίες να συναντιούνται και όλοι μαζί να παραδίδουν κάτι. Πρόκειται για ένα μεγάλο έργο στο οποίο συμμετέχουν πολλοί άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι για διαφορετικά πράγματα, οπότε φροντίζουμε να διευκολύνουμε τις συναλλαγές μεταξύ τους, ώστε να καλύπτονται τα κενά."

Μια μέρα στη ζωή

Η Ana ξεκινάει την ημέρα της με έναν έλεγχο της κατάστασης των τρεχόντων έργων - ελέγχει τα email και το ημερολόγιό της και πηγαίνει στον όροφο του κέντρου δεδομένων για να ενημερωθεί για την πρόοδο των έργων που έχουν ολοκληρωθεί και για το τι εκκρεμεί ακόμη. Η Ana επιβλέπει μια ομάδα προμηθευτών, οπότε μέρος της δουλειάς της είναι να ελέγχει την ποιότητα της εργασίας τους, να παρακολουθεί αν τηρούν το αναμενόμενο χρονοδιάγραμμα και να βεβαιώνεται ότι διαθέτουν τα υλικά που χρειάζονται για την ολοκλήρωση των εργασιών. Τέλος, ενημερώνει όλους στην ομάδα της για την κατάσταση των έργων τους.

Ένα από τα σημαντικότερα σημεία της εργάσιμης ημέρας για την Ana είναι να βοηθάει να συγκεντρώνονται τόσοι πολλοί άνθρωποι και τεχνικά συστήματα σε ένα λειτουργικό σύστημα. "Το κομμάτι που απολαμβάνω περισσότερο είναι να πηγαίνω στον όροφο και να μπορώ να δω ότι αυτό που ήταν ένα άδειο κτίριο είναι τώρα γεμάτο ράφια και φώτα. Νιώθεις μια αίσθηση ολοκλήρωσης. Μπορείς να πεις, 'Έι, το συναρμολογήσαμε αυτό και φαίνεται υπέροχο'. Όλες οι καλωδιώσεις φαίνονται τακτοποιημένες, όλα φαίνονται όμορφα. Μπορείς να δεις τον καρπό της δουλειάς σου. Μπορείς να δεις όλες τις συναντήσεις, όλα τα λογιστικά φύλλα του Excel που ενημέρωσες, όλο τον προγραμματισμό σου και τις συζητήσεις με τους ανθρώπους - όλος ο συντονισμός να ενώνεται και να λειτουργεί μαζί".

Αγαπημένο παιδικό φαγητό

Το αγαπημένο παιδικό φαγητό της Ana; "Feijoada", απαντά χωρίς δισταγμό. Η Feijoada δεν είναι μόνο ένα νόστιμο φαγητό παρηγοριάς, αλλά και ένας θρίαμβος της μαγειρικής εφευρετικότητας. Το πιάτο προέρχεται από την εποχή της δουλείας στη Βραζιλία, εξηγεί η Ana. Οι σκλάβοι έπαιρναν τα κομμάτια του χοιρινού κρέατος που είχαν πεταχτεί, κομμάτια όπως αρθρώσεις και αυτιά που διαφορετικά δεν θα χρησιμοποιούνταν- έψηναν αυτό το κρέας και στη συνέχεια το έψηναν με άλλα υπολείμματα ριζών, φασόλια, ντομάτες και μπαχαρικά για να δημιουργήσουν ένα θρεπτικό γεύμα -το χαρακτηριστικό πιάτο της Βραζιλίας.