Kennismaking met datacenter werknemers: Amanda Bailey

Vroege dagen

Amanda groeide op in Neilstown, Clondalkin, Dublin, als oudste van vijf broers en zussen. Zij en haar broers en zussen woonden in een huis met drie slaapkamers en een vader die 's nachts werkte en overdag zijn slaap inhaalde. Er was een grote tuin aan de overkant van de straat waar kinderen konden spelen en met vrienden kletsen. Amanda hield ervan om rond te rennen met haar herdershond Rocky, te fietsen, te zwemmen en muziek te maken. Ze ging naar plaatselijke scholen, waaronder Collinstown Park Community College voor de middelbare school, waar ze uiteindelijk zou terugkeren om naar de Datacenter Academy te gaan. Ze liep stage in het kappersvak en werkte als productiemedewerkster, winkelbediende en schoonmaakster, terwijl ze haar kinderen opvoedde.

De weg naar technologie

Pas na een toevallige ontmoeting met de instructeur van de Datacenter Academy, Eithne Hogan, kwam Amanda's carrièrepad in beeld. Haar zoons waren nu tieners en Amanda was klaar voor een fulltime carrière. Ze was teruggekeerd naar Collinstown Park om zich te richten op receptie en administratie, waar ze uiteindelijk haar hoofdvak bedrijfskunde behaalde. Eithne moedigde Amanda aan om zich aan te melden voor de Microsoft Datacenter Academy. "Ik had het op de lijst gezien, maar had geen idee wat het was, laat staan hoe ik het moest doen. Eithne legde uit dat ze je letterlijk vanaf de basis lesgeven. Ik hoefde geen IT-ervaring te hebben om de cursus te volgen." Door de praktijkgerichte training van de Academy raakte Amanda verslingerd aan technologie: "Ik genoot echt van het praktijkgedeelte van de cursus - het openmaken van de pc's, de onderdelen zien, uitzoeken wat ze zijn, hoe ze met elkaar verbonden zijn en waardoor wat werkt."

Superkrachten

Tegenwoordig werkt Amanda in het datacenter bij het break/fix dagteam. Twee superkrachten helpen haar uit te blinken in haar werk: haar veelzijdigheid en haar vriendelijke karakter. Ze dankt haar veelzijdigheid aan een post-DCA zomerstage, waarin ze door elke afdeling in het datacenter rouleerde. Dankzij die training kan ze, indien nodig, inspringen op taken buiten haar specifieke rol; ze was bijvoorbeeld in staat om in korte tijd een ticket voor bekabeling af te handelen, nadat ze had getraind met het implementatieteam. Haar open en vriendelijke karakter is net zo belangrijk als haar technische vaardigheden. "Ik behandel iedereen graag alsof het een vriend is die ik lang niet heb gezien, ongeacht hun leeftijd, geslacht, rol of positie binnen het bedrijf. Het is een houding die een divers team bij elkaar kan brengen en een cultuur van wederzijdse steun kan creëren. Amanda noemt deze behulpzaamheid de superkracht van haar team: "Iedereen is zo gastvrij en behulpzaam geweest sinds ik bij het Microsoft-team ben gekomen. Ik had niet zo goed kunnen wennen zonder al hun hulp."

Een dag uit het leven

Amanda fietst 20 minuten naar haar werk of neemt de lange weg als het mooi weer is. Aangekomen in het datacenter bekijkt ze haar tickets voor die dag en maakt ze een prioriteitenlijst van de serviceverzoeken. Ze bestelt de benodigde onderdelen en haalt de onderdelen die ze op dat moment in voorraad heeft. Vervolgens controleert ze haar e-mail en Microsoft Teams op eventuele berichten. Na een snelle hap gaat ze naar de "colo's", de colocatie stacks in het datacenter. Amanda maakt een praatje met de beveiligingsmensen en begint dan met haar werk. Als ze op een onderdelenlevering wacht, komen eerst de onderzoekstickets, zodat ze kan bepalen wat er nog besteld moet worden. Ze begroet collega's in het voorbijgaan op de gang of in de gangpaden van het datacenter, maar teamwerk gebeurt meestal via Teams. Hier maakt ze contact met collega's om problemen op te lossen of de levering van onderdelen te coördineren. Tot slot keert Amanda terug naar kantoor om een einde-dag-rapport en eventueel benodigde online training af te ronden.

Favoriete kindertijd eten

Het kerstdiner met de familie is Amanda's favoriet: "gekookte kalkoen en ham, de prachtige spruitjes van mijn moeder, aardappelpuree en geroosterde aardappelen". De maaltijd "herinnert me aan onschuldige dagen, lachen rond de tafel, toen ik me geen andere zorgen hoefde te maken dan of ik na de maaltijd wel afgehaald zou worden om af te wassen of af te drogen. En ik was niet degene die de hele dag bezig was om alles te maken."